de mechanische werking van dierlijke microchips en hun belang voor dierenartsen

De microchip van dieren is geïntegreerd in de moderne diergeneeskunde als een betrouwbare vorm van identificatie en tracering van huisdieren. Meer dan alleen een chip van de grootte van rijst, bieden deze apparaten ook oplossingen voor het beheer en de veiligheid van huisdieren.dierlijke microchipsDe Commissie heeft de Commissie verzocht om een voorstel voor een richtlijn inzake de bescherming van de gezondheid van dieren.

microchiptechnologie uitgelegd

De microchip voor dieren maakt gebruik van de technologie van radiofrequentie-identificatie of rfid. Elke microchip bevat een uniek identificatienummer dat door een passief of een meer gewoon of basis-rfid-systeem gaat, dat wordt gebruikt om de bewegingen van dit specifieke object te volgen. Een basis, passief type rfid-

Uff-tags identificatie

Ditmaal worden radiofrequentie-identificatiemerkers (RFID) geclassificeerd als ultrahoge frequentie of UHF die niet onder 860 tot niet boven 960 megahertz werkt. UHF-merken hebben een hoger leesbereik en gegevenssnelheid dan elke andere RFID-technologie. Het gebruik van UHF-

uitkeringen voor dierenartsen

microchips helpen dierenartsen bij het bijhouden van de medische geschiedenis van een huisdier en bij het vinden van een verloren huisdier. Het is ook gemakkelijk om de nieuwe eigenaar van een microchippedooddier opnieuw te registreren wanneer een dier naar een kliniek wordt gebracht. In dergelijke gevallen wordt een microchipscanner gebruikt om de contactgeg

De Commissie heeft in haar advies van 15 juni 2002 over de toepassing van de richtlijn inzake de bescherming van dieren bij ongevallen in de weg, de Commissie heeft de Commissie verzocht om een voorstel voor een richtlijn betreffende de bescherming van dieren bij ongevallen in de weg te stellen.